Drie jaar geleden verkochten we ons huis in ’s-Gravenzande en besloten we een huis in Spanje terug te kopen. We dachten een goed pré-pensioen tegemoet te gaan – terwijl anderen nog tien jaar moeten zwoegen voordat zij van hun pensioen kunnen genieten, doen wij dat nu al. En dat gebeurde ook.
Van veel mensen kregen we te horen: “Jullie hebben een fantastisch leven zo.” We beseffen ook wel dat dat zo is. Een half jaar de camping runnen en een half jaar vrij. In de zomer werken in Nederland, in de winter vrij zijn in Spanje. Een droom die waarheid werd.
Maar niets is zo veranderlijk als een droom…
Bijna ons hele leven zijn we al aan het ondernemen. De drukkerij zijn we gestart met 50.000 gulden extra hypotheek op ons huis. Daar kochten we een tweekleuren drukpers van. Van het kleine bedrag dat overbleef, konden we een paar maanden de huur betalen: 5.000 gulden per maand. Voor ons destijds een enorm bedrag. Ik heb er nachten van wakker gelegen: hoe gaan we dat elke maand opbrengen, met twee kinderen?
Maar ondernemen is risico nemen – zeker in het begin. Je bent constant op zoek naar oplossingen, zowel bedrijfsmatig als financieel. We hebben nog nooit zo hard gewerkt als dat eerste jaar. John werkte vier dagen van negen uur bij zijn toenmalige werkgever, en de avonden en weekenden in onze drukkerij.
Ik ging elke dag met de kinderen – onze dochter van vier en onze babyzoon – naar Monster, zo’n 45 minuten rijden. Onze dochter naar school, ik samen met onze zoon op kantoor. Hij heeft daar leren lopen. Een leuke anekdote: hij ging met ons mee in de Maxi-Cosi om een calculatieprogramma te kopen. De man die elk jaar onze update verzorgde, had het er jaren later nog over.
Hard werken is ons niet vreemd. Net als leven zonder vast inkomen en risico’s durven nemen. Nu we onze plannen delen, horen we vaak: “Spannend hoor” of “Gewaagd, ik zou het niet durven.” Maar hoe gewaagd is het echt? En welke risico’s nemen we eigenlijk?
Wij kennen geen zekerheden. Maar wie wel? Ik denk dat niemand echte zekerheden heeft – behalve dat als je geboren wordt, je ook weer zult sterven. Niemand had gerekend op corona of oorlog. Wat blijft er dan nog over van je zekerheden?
Maar voordat ik mezelf verlies in filosofie – terug naar onze droom, die uitgekomen leek, maar dat toch niet is. Dit is ons vierde jaar bij 't Kopske en nog steeds doen we het met plezier. Maar we zijn ook aan het aftellen. Nog zes weken, dan is het voorbij. Nog zes keer kampvuur. Op 19 september het Oktoberfeest – ons afscheid: een avond vol gezelligheid, barbecue (wij zorgen voor braadworsten en hamburgers), drankjes, kampvuur en muziek. Een van de gezelligste avonden van het seizoen – maar deze keer met een ander gevoel. (ER ZIJN NOG ENKELE PLAATSEN BESCHIKBAAR)
oktoberfest 2024
Spanje in zicht