We zijn in Málaga, op weg naar de autoverhuur.
Wanneer we het hele vliegveld hebben doorkruist en aankomen bij de balie, is het snel geregeld.
In een SUV rijden we richting La Cala de Mijas. Het is heerlijk warm en het voelt als thuiskomen. Wat natuurlijk ook zo is: drie winters lang was dit óns thuis.
Onze lieve vriendin is opgebleven om ons te ontvangen in hun mooie huis, waar ze verschillende appartementen verhuren. Precies om 24.00 uur arriveren we daar. Ze staat ons al op te wachten en wijst ons een prachtig, comfortabel appartement toe. Zo lief!!
Heerlijk, en wat een geweldig uitzicht! Al die lichtjes en in de verte de zee... geweldig!! Zeker de moeite waard om daar eens een appartement te boeken.
De volgende ochtend genieten we van de prachtige zonsopkomst bij het zwembad, met een bakkie koffie. Oh… wat heb ik dit gemist! Nog even een bakkie bij onze vrienden boven in hun onderkomen, gezellig bijkletsen en dan besluiten we bij La Vida te gaan ontbijten. Een van onze favoriete ontbijt- en lunchrestaurantjes, gerund door Nederlanders. Je kan er zelfs boerenkool eten, wat ik in de winter af en toe wel eens deed.
Dit voelt natuurlijk een beetje als afscheid. We gaan straks drie uur verderop wonen en zullen hier niet meer zo vaak komen. Ook bij Nanet op het strand nemen we later op de dag afscheid, niet zonder eerst een cerveza gedronken te hebben.
Wanneer we terugkomen bij ons appartement en de spullen ophalen die we bij onze vrienden hadden opgeslagen, zitten de andere gasten gezellig met een drankje aan de tafel bij het zwembad. Wij schuiven natuurlijk aan. Zo gezellig!
Samen besluiten we om in de haven van Fuengirola te gaan eten. Na een heerlijke avond is het bijna zover…
Nog één nachtje slapen, en dan zie ik eindelijk ons bijna-nieuwe huis met eigen ogen.
Een van de appartementen van onze La Cala vrienden
even drankje op het strand